top of page

Ons leger aan de macht

Foto van schrijver: Mick BoskampMick Boskamp

Als je - net als ik - helemaal klaar bent met hoe het in dit land reilt en zeilt, dan raad ik je toch van harte de bundel Gekheid op Stokjes aan van de in Thailand wonende Nederlandse columnist Robert Fernhout. En wil je weten wat voor vlees je in de kuip hebt, lees dan onderstaande column. Een column, die het boek niet haalde om de simpele reden dat de auteur het stuk een paar dagen geleden schreef en het dus verser dan vers is.





Als ik zo eens de balans opmaak van een paar maanden Twitteren ter promotie van m’n zojuist verschenen boek ‘Gekheid op stokjes’, dan kan ik niet anders dan concluderen dat zowel links als rechts Nederland uiteindelijk toch de verantwoordelijkheid voor alle chaos bij de ander neerlegt. ‘Domrechts’ volk bestaat vooral uit complottheorie-aanhangende fascisten, bruinhemden, nazi’s en ‘Poetinpijpers’. Links Nederland verandert massaal van geslacht, verft hun haar roze en groen, gaat met ongeschoren oksels op de A12 zitten en roept dat we niet meer mogen vliegen – maar doet dat zelf wel. Aldus Twitter.


Van de traditioneel neutrale boeren – nuchtere mensen die niks hebben met het onsamenhangende gebral van Baudet maar die nóg minder op hebben met kerels in jurken – hoeven we ook niets meer te verwachten, die hebben hun eigen sores op het moment. Een verpletterende overwinning van de BBB bij de Provinciale Staten verkiezingen had een moment van Nederlandse bezinning kunnen zijn, maar die stuwde de emotie uiteindelijk alleen maar verder op. ‘Er hebben meer mensen NIET op BBB gestemd dan wel’ schreeuwden wat slechte verliezers zelfs, en gaven daarmee meteen even aan dat ze geen flauw benul hebben van hoe verkiezingen in Nederland in elkaar steken.


Ik bekijk het allemaal vanuit Thailand met grote verbazing, maar ik ben toch ook wel ergens geamuseerd. Ik zeg dat gezeteld in een land dat al meer dan 9 jaar onder een semimilitair bewind leeft. De generaal die hier destijds de coup pleegde werd namelijk semiofficieel Premier, maar tijdens recente Thaise verkiezingen heeft zijn partij toch flink klappen gekregen. Daar is het laatste woord nog niet over gesproken, want de huidige machthebbers proberen op alle mogelijke manieren te voorkomen dat ze die macht op moeten gaan geven. Net zoals Rutte dat doet zeg maar, maar dan anders. Thailand draait al jaren rond in een vicieuze cirkel van ‘verkiezingen – protest – coup – verkiezingen’, waarbij het land een paar keer op de rand van een burgeroorlog gestaan heeft. Laten we dit keer hopen op een happy ending.


Destijds heb ik de felle discussies wel gezien tussen roodhemden en geelhemden; bruinhemden kennen ze hier niet. Ik heb vriendschappen zien exploderen, om politieke verschillen. Ik heb de geelhemden het vliegveld zien bezetten, de roodhemden de straten over zien nemen, en later de geelhemden weer de straten zien bezetten. Er is zelfs geschoten in mijn straat en ik heb tanks langs zien denderen. Militairen stonden op iedere hoek van de straat en we hadden scherpschutters op de treinstations. Het probleem met de roodhemden werd opgelost door een militaire actie waarbij zo’n 100 doden vielen, het probleem met de geelhemden werd opgelost door een coup. Het zou te ver voeren om hier op alle achtergronden in te gaan, maar waar het allemaal op neerkomt is angst voor machtsverschuiving.


Als ik heel eerlijk ben denk ik dat het gewoon niet meer goed komt met Nederland. Het is té gepolariseerd, om er maar even een modewoord in te gooien. Vroeger gingen politici na een verhit debat nog wel eens gezellig met elkaar naar een goed restaurant; tegenwoordig vliegen ze elkaar in de al dan niet gepommadeerde of groen-roze haren of het een biefstuk of een vegetarische hap moet zijn. Een rijsttafel met voor ieder wat wils zal tegenwoordig ook wel niet meer bon ton zijn; Baudet kun je dan in ieder geval niet meenemen want dan heb je meteen bonje over het koloniale verleden.


Om een heel lang verhaal kort te maken zeg ik: het leger aan de macht in Nederland! De Thaise coup van 2014 bracht de rust terug onder de mensen. Een coup brengt de mensen weer samen; niet voor niets was het coup thema hier ‘bring happiness to the people’. En je merkt er echt helemaal niets van, we gaan gewoon naar ons werk, eten onze rijst in dezelfde restaurants, drinken Singha bier in dezelfde bars, zwemmen in dezelfde vervuilde zee en de dames in de gogo bars hebben nog net zo weinig om het lijf als voorheen. Bijkomend voordeel van zo’n coup is dat je de A12 demonstranten samen met criminele immigranten zonder enige vorm van proces in een heropvoedingskamp kunt zetten; die hebben heel wat met elkaar te bespreken lijkt me. Iedereen moet vervolgens ophouden met zeuren op Twitter, en men mag de sociale media alleen nog gebruiken voor foto’s van de kat of de opgewarmde prak van die avond. Dan kan men zich ook gewoon weer lekker op het werk richten of, beter nog, de welhaast ongelimiteerde Nederlandse vakantiedagen opmaken. Ja, laat het leger Nederland maar besturen voor een jaartje of 10. Als men dan weer wat tot bezinning is gekomen kunnen we het daarna weer eens met verkiezingen proberen!

image.jpg

Door

Mick Boskamp

bottom of page