25 jaar geleden schreef ik verboden proza & poëzie

Het ADE verslag is eindelijk af. Je zult je nu gaan afvragen: waar is het dan? Ik plaats het morgen. Om het simpele feit dat ik 1 stuk per dag wil plaatsen, niet meer. Bij twee stukken is de stap naar tien stukken per dag namelijk snel gemaakt voor een jongen zoals ik. Nee, de vlieger 'spreid je winkansen'* gaat voor mij niet op.

En dit stuk wat je nu leest heeft voorrang op ADE 2023. Om het simpele feit dat ik dat met mezelf heb afgesproken een paar maanden geleden.

Vandaag is het precies 25 jaar geleden dat ik een stuk proza en een gedicht schreef, beide voor een damesblad, die de redactie te schokkend vond om te publiceren. Werk dat notabene was besteld om te worden geplaatst in de seksspecial van het magazine!

Laat ik eerst vertellen waarom ik weet dat het precies een kwart eeuw geleden is dat ik achter mijn pc zat om het verhaaltje te maken. Een paar maanden geleden vond ik in mijn artikelen-map een stuk met de naam Proza. Ik opende het, las het en dacht: 'OMG, heb ik dat geschreven?' Daarna keek ik bij 'toon info' waarop de datum werd getoond wanneer het geschreven was: 26 oktober 1998. De datum van de 28e juni zette ik in mijn agenda om daar, precies 25 jaar later, op terug te kunnen komen als de dag daar was en dat is dus vandaag.

In die tijd werkte ik voor Playboy, maar mijn hoofdredacteur had toestemming gegeven dat ik zo nu en dan ook een artikel voor een vrouwentijdschrift mocht schrijven. Want dat beet elkaar niet. Versterkten elkaar alleen maar. Voor Cosmopolitan had ik een aantal korte, erotische verhalen geschreven en toen ze een seksspecial gingen voorbereiden, klopten ze weer bij me aan. Het moest een ultrakort, opwindend stuk worden, maar een erotisch gedicht mocht ook. Ik besloot om beiden te doen.

Ik stuurde het op en vervolgens werd het stil. Ik was gewend dat ze binnen een paar dagen al belden, maar er ging een week voorbij zonder dat ik iets hoorde. Ik besloot toen maar zelf te bellen. Ik kreeg een redactrice aan de telefoon die haperend vertelde dat het stuk niet zou worden geplaatst omdat het, ja, een tikkeltje te wild was. Ik weet nog dat ik zei dat dit volgens mij ook de bedoeling was, dat het een tikkeltje te wild was, want het ging tenslotte om een seksspecial.

Om een lang verhaal kort te maken. Het stuk werd niet geplaatst en verdween in mijn artikelen-map. Om vandaag, 25 jaar later, voor het eerst te worden gepubliceerd. Als tijdsdocument. Ik zeg het eerlijk: ik zou zoiets nooit meer kunnen schrijven. Het zijn gewoon andere tijden geworden. Maar daarom des te leuker om te plaatsen, toch? Waarschuw me even als je het gaat lezen. Dan houd ik mijn vingers in mijn oren.

Proza

Vanmiddag moest ik even de straat op. Hoewel ik achter mijn PC woorden tot leven liet komen door ze met elkaar in contact te brengen, had ik behoefte aan gedachten van organische aard. Geen werk, geen moeten, maar willen. Het was warm buiten, broeierig haast. Eerst kwamen de geuren, vleugjes maar, en toen kwam jij.

Ik probeerde zo rustig mogelijk te lopen toen jouw ademhaling zwaarder werd en ik buiten mijn fantasie om daadwerkelijk voelde hoe het strakker werd om mijn ballen, mijn lul, mijn eikel. Het was de stof van mijn onderbroek die even geen raad wist met de groei van mijn verlangen, maar dat gegeven maakte het allemaal wel tastbaarder, alsof ik een klepje in mijn hoofd had geopend en ik met de toppen van mijn vingers kon voelen wat ik voelde. Happend naar adem zei je dat je kwam. Ik liep door, likte aan mijn lippen en tuitte mijn mond, zodat ik het speeksel kon ruiken, de lichtzure, gekmakende geur die ik nog completer rook als ik je likte, proefde, aan je zoog. Je verscheen nu nog duidelijker voor me. Ik hoorde je stem dichterbij, je ademhaling, je kreetjes, je gekreun, zag die half open mond, rook de geur van het dier in je, voelde het schokken van je lichaam, voelde de druppeltjes op je onderrug, zag je fonkelende huid, voelde je tepels in mijn mond, en droeg ze op handen, de vormen van je borsten. Het was niet zo gepland, er was geen sprake van techniek, ik hield niet mijn orgasme op om de sex uniek te maken. Het gebeurde gewoon. Ik kwam klaar. Samen met jou. Zoals ik zoveel samen met jou doe, ook als we niet samen zijn. Ik spoot mijn zaad in je. En je kronkelde om me heen, alsof je elke molecuul van me diep in je binnenste wilde. Op dat moment keek ik omhoog. Tussen de smalle huizen van de winkelstraat door, die enigszins wijd uitliepen naar boven toe, scheen een oogverblindend licht. Toen ik goed keek, zag ik boven aan de driehoek van contouren de zon. Ik wreef over mijn gezicht alsof ik me waste met de stralen van alles wat leven geeft.

Poëzie

Als ik je proef, proef ik moed

De moedigen staan op benen

Die deze weelde dragen

Als ik je voel, voel ik eeuwen lang

Een aanwezigheid van het goede

Van piramides tot luchtkastelen

Met de hoogste hoogtes

In het voltooide en toekomstige verschiet

Weet ik dat jij weet

Wat geweest is en wat komt

Zeg eerlijk, vond je het bovenstaande heftig? Nee, toch? Misschien vond Cosmo het gewoon niet goed genoeg en verstopten ze de boodschap als zijnde te schokkend. Okay, dit moest even uit mijn systeem. Morgen ADE 2023. Ook opwindend.

*Holland Casino, mag ik een tip geven? Ik doe het toch: gebruik voortaan 'spreid je verslavingskansen' als slogan. Want wedden dat je eerder gokverslaafd bent, dan dat je een substantieel som geld wint in 1 van jullie casino's?