Hartstocht 2025. De Vrijdag.

Waarop Nick Muir me ongelofelijk laat schrikken, Zandvoort dichtbij Schiphol ligt, Elp help wordt en Anthony Pappa in de fik staat.

Ik houd niet van kutgeintjes, maar Nicholas David Muir kan wel een potje bij me breken. Als hij mijn hart maar heel laat en de grap die hij met me uithaalt is net op het randje van infarct. Als ik hem op Schiphol rond twaalven op sta te wachten bij de uitgang van gate 3 is hij al stiekem in de aankomsthal gearriveerd. Vervolgens loopt hij op zijn tenen van achteren naar me toe, pakt me bruusk bij mijn schouders en schreeuwt tegen me: 'WHERE IN THE HELL WERE YOU?'

Een vrouw die het tafereel gadesloeg, komt niet meer bij van het lachen. Ze zag me ongeveer een halve meter de lucht in schieten. 'Kunt u alstublieft stoppen met lachen?' vraag ik. 'Want dan denkt 'ie dat hij leuk is en ik moet nog drie dagen zien te overleven met hem.'

Een uur later zitten Nick en ik op het terras van Tijn op het Zandvoortse strand. Dat ik hier eind jaren tachtig kwam toen elektronische dance-muziek net aan het doorbreken was en dat ik nu zoveel jaar later met dance-icoon Nick Muir aan een lekkere lunch zit op deze illustere plek, is best wel iets om bij stil te staan. En dan ook nog met een heerlijk zonnetje op onze knarsen. Wat kan een liefhebber van het leven zich nog meer wensen?

Nick is zo'n onvoorstelbare goedzak en zo'n warme lieverd dat je je niet kunt voorstellen dat dit dezelfde pionier is die samen met grootmeester John Digweed in het begin van het dance-tijdperk een verbintenis aanging onder de naam Bedrock. Het producersduo leverde voor Trainspotting de muziek voor een belangrijk moment uit deze filmklassieker. De scène vond plaats in een dance-club en de track heette For What You Dream Of.

Een decennia lange maatschap was geboren en is 30 jaar later nog steeds springlevend, getuige de actuele stroom aan tracks en remixen van Bedrock.

Grappig. Deze foto van Nick en mij werd gemaakt door de bekende thrillerauteur Thysia Huisman, die met haar vader een dagje strand deed en bezig is aan een boek met Zandvoort als decor. In ruil voor het maken van deze foto heb ik aangeboden om haar alles over het Zandvoortse te vertellen.

Straks gaan we weer terug naar Schiphol om Anthony Pappa op te halen die rond zessen klaar is en op ons wacht in de lobby van het M Hotel. Anthony is als mens ook al zo goed gelukt, dus dat wordt een ritje uit duizenden naar Elp.

Elp wordt Help op dit filmpje met Anthony (front seat) en Nick. Het is net een schoolreisje.

Als we rond negenen 's avonds het festivalterrein oprijden, voel ik een zekere spanning in mijn lijf. Zou Hartstocht 2025 net zo bijzonder en mooi worden als de vorige twee edities? Aan het weer zal het niet liggen, want dat is en wordt stralend, net als tijdens de festivals van 2023 en 2024. Wat dat betreft zou je kunnen zeggen dat wie goed doet, goed (weer) ontmoet.

Natuurlijk is onze entree niet helemaal wat ik er van verwacht had, maar een kniesoor die daar op let. Check onderstaande video maar. Anthony Pappa staat geprogrammeerd tussen 10 en 1 uur op het hoofdpodium. Dat wordt drie uur genieten. De man die op de video van oor tot oor straalt en in een bear hug wordt genomen door Anthony en Nick verdient die omhelzing als geen ander. Dat is Bob van der Linden, alias Dj B.O.B, bestie van ondergetekende en mede initiator en organisator van het Hartstocht Festival.

Als Anthony stipt om 22 uur aan zijn set begint, krijg ik weer mee hoe bijzonder het Hartstocht publiek is. Er wordt gedanst. Met elkaar. Dat lijkt heel logisch, maar anno 2025 is dat helaas een uitzondering. Er wordt ook gretig gedanst, want Anthony is on fire! Technisch is hij 1 van de beste Dj's ter wereld. En in de auto van Schiphol naar Elp ging het gesprek tussen Anthony en Nick voornamelijk over muziek. Logisch, want dit is waar ze voor leven.

Love is in the air. Video: Saar Beau

Op Hartstocht komen fijnproevers. Hier Bob en Nick die uitgehongerd lijken te zijn.

Het verslag van vrijdag eindig ik met een filmpje dat ik zelf maakte van mijn maatje en dorpsgenoot Saar Beau, die o.a. samen met die andere fotoprof Ronald Pronk mede verantwoordelijk is voor het vele mooie beeld (stilstaand en bewegend) dat geschoten wordt op Hartstocht. Beter kan ik de sfeer van die eerste, zalige vrijdagavond niet samenvatten:

Morgen de zaterdag. Op die dag gebeurde er veel. Heel veel....